โคลงโลกนิติ
| เป็นคนคิดแล้วจึ่ง | เจรจา |
| อย่ามลนหลับตา | แต่ได้ |
| เลือกสรรหมั่นปัญญา | ตรองตรึก |
| สติริรอบให้ | ถูกแล้วจึงทำ๚ะ๛ |
ที่มาของชื่อบล็อก
*************************************************
วัฏฏสงสาร : น้ำตามากกว่ามหาสมุทร
หยดหยาดน้ำตาคราหนึ่ง เจ็บเศร้าโศกซึ้ง
จะได้กี่หนึ่งช้อนชา
อนันต์แห่งกาลเวลา เกิดดับกี่ครา
น้ำตานับหลั่งเท่าใด
กี่หนดังถูกฉีกใจ กี่คราวร่ำไห้
กลับหายไปจากความจำ
เจ็บแล้วเจ็บเล่ากี่ย้ำ ก็เรื่องซ้ำๆ
วัฏฏะมืดดำบังตา
สมุทรเหลือล้ำพรรณา บ่เทียบน้ำตา
ที่เราหลั่งมานานอนันต์....
ดีเบท อย่าให้ดีบาด
ถ้าดีเบทขบธรรมเพื่อวิจัย
จุดหมายใหญ่เพื่อรู้ตรง-คงคำสอน
ต่างแสดงต่างแย้งถามตามบทตอน
ชูธรรมก่อนวางศักดิ์ศรีที่ค้ำคอ
ถ้าต่างฝ่ายร่วมยึดถือคือเพื่อรู้
ไม่ยึดตูกางกั้นทำหัวหมอ
ฝ่ายจะแพ้-แพ้ไม่ได้ ใจรีรอ
ฝ่ายเป็นต่อก็ไม่รานพาลได้ที
ถ้าดีเบทตีคนแทนขบธรรม
อัตตานำธรรมก็ด้อยคนถอยหนี
มีน้อยคนอยากจะสนคนราวี
ความรู้มี-ตีกันบัง คนไม่มอง
ถ้าดีเบทร่วมกันหาความรู้
ไม่แยกฝ่ายเอ็งตูออกเป็นสอง
ไม่สนเรื่องใครชนะใครประลอง
แค่อยากมองธรรมให้ตรงช่วยค้นกัน
ถ้าดีเบทอย่างนี้ดีนักหนา
เพียงแต่ว่าหลากคนหลายสีสัน
ขาวกะขาวดียิ่งทุกสิ่งอัน
ขาวกะดำดำกะดำต้องกลั่นกรอง
ถ้าดีเบทขบธรรมเพื่อวิจัย
จุดหมายใหญ่เพื่อรู้ตรง-คงคำสอน
ต่างแสดงต่างแย้งถามตามบทตอน
ชูธรรมก่อนวางศักดิ์ศรีที่ค้ำคอ
ถ้าต่างฝ่ายร่วมยึดถือคือเพื่อรู้
ไม่ยึดตูกางกั้นทำหัวหมอ
ฝ่ายจะแพ้-แพ้ไม่ได้ ใจรีรอ
ฝ่ายเป็นต่อก็ไม่รานพาลได้ที
ถ้าดีเบทตีคนแทนขบธรรม
อัตตานำธรรมก็ด้อยคนถอยหนี
มีน้อยคนอยากจะสนคนราวี
ความรู้มี-ตีกันบัง คนไม่มอง
ถ้าดีเบทร่วมกันหาความรู้
ไม่แยกฝ่ายเอ็งตูออกเป็นสอง
ไม่สนเรื่องใครชนะใครประลอง
แค่อยากมองธรรมให้ตรงช่วยค้นกัน
ถ้าดีเบทอย่างนี้ดีนักหนา
เพียงแต่ว่าหลากคนหลายสีสัน
ขาวกะขาวดียิ่งทุกสิ่งอัน
ขาวกะดำดำกะดำต้องกลั่นกรอง
อันนี้อ่านกระทู้ "ดีเบท" กันในเวบบอร์ด ที่ตอนแรกก็แย้งกันด้วยเหตุผลเป็นหลัก
ตอนท้ายกลายเป็นเน้นเสียดสีแบบได้น้ำไม่ได้เนื้อ : )
***************************************************
ตอนท้ายกลายเป็นเน้นเสียดสีแบบได้น้ำไม่ได้เนื้อ : )
***************************************************
เรือชีวิต
ชีวิตดังเรือน้อยลอยละล่อง
อยู่กลางท้องทะเลสุดไพศาล
เห็นแต่น้ำกะฟ้ามาเนิ่นนาน
ลืมว่าผ่านกี่กาลของวันคืน
โดนคลื่นลมโถมซัดพัดไปซ้าย
เราก็บ่ายมาขวากล้าจะฝืน
ลองกำลังกะชะตากล้าหยัดยืน
หวังสู่พื้นดินฝั่งอันห่างไกล
มีพระธรรมนำทางอย่างเข็มทิศ
กุมหางเสือชีวิตยังจุดหมาย
พายุซัดกี่ครั้งหวังคลี่คลาย
ประคองเรือประคองใจให้ไปดี...
แนวคิดข้อนี้สั้นๆ ว่า ชีวิตมีเหตุปัจจัยที่เป็นตัวแปรมากมาย
หลายๆ อย่างในนั้นเราควบคุมไม่ได้ เหมือนที่ควบคุมคลื่นลมไม่ได้
ได้แต่ใช้ประโยชน์หรือเลี่ยงโทษจากคลื่นลมเหล่านั้น
ที่จริงบทนี้แต่งไม่ได้ดังใจเท่าไร เพราะความสามารถเชิงกวีมีจำกัด แต่จะทิ้งก็เสียดาย
ไหนๆ มีบล็อกแล้ว ก็เอามาใส่ไว้ซะหน่อย : )
************************************************ ฝนทุกข์
| สุขทุกข์เปรียบเมื่อฟ้า | มีฝน |
| พรมพร่างพื้นดินจน | เจิ่งน้ำ |
| ห่อนฝึกจิตคือชน | จรจัด |
| ฝกตกเปียกโชกช้ำ | ชุ่มเนื้อ เหน็บใจ |
| บัณฑิตสดับแล้ว | ฝึกตน |
| ดุจก่อบ้านกั้นฝน | ภาคหน้า |
| ก่อธรรมแก่กมล | รู้โลก ละวาง |
| ฝนตก-ตกเถิดฟ้า | อุ่นใต้ ธรรมบัง |
"ฝนตกลงมา มีเสียงไพเราะดังเสียงเพลงขับ
กุฎีของเรามุงดีแล้ว มีประตู หน้าต่างมิดชิดดี
จิตของเราก็ตั้งมั่นดีแล้ว
ถ้าท่านปรารถนาจะตก ก็เชิญ ตกลงมาเถิดฝน."
อัสสุสูตรเราก็แต่งไว้เหมือนกันนี่นา เดี๋ยวเอามาลงแข่งมั่ง อิอิ
ตอบลบกลอนเก่าๆ ก็มีหลายอยู่ แต่กลอนดีๆ ไม่ค่อยมีเท่าไหร่
มีแต่กลอนตีกะพวกจานบิน เยอะ อิอิ