ครั้งหนึ่งมีลา มีตากับหลาน
เดินทางกลับบ้าน ผ่านคนมากมาย
หลานจูงตาขี่ มีคนว่าร้าย
ตัวโตเป็นควาย ยังเอาเปรียบเด็ก
ตาลงหลานขี่ คราวนี้ปลอดภัย
ไม่ต้องกลัวใจ มีใครนินทา
อีกพักได้เรื่อง มีคนเคืองว่า
ตาแ่ก่ชรา เด็กปล่อยตาเดิน
หลานชวนตาขี่ คราวนี้เพลิดเพลิน
ไม่ต้องทนเดิน ไม่ต้องเหนื่อยกาย
คราวนี้คนร้อง เจ้าของใจร้าย
คิดแต่สบาย ไม่เห็นใจลา
เลยเดินกลับบ้าน ทั้งหลานทั้งตา
ได้แต่จูงลา พากันเดินไป
มีคนมาเห็น ถามเป็นอะไร
ลามีไม่ใช้ ทำไมโง่จริงฯ
เฒ่าขี่ "ดูเฒ่าแกล้ง เด็กเหนื่อย"
เด็กขี่ "เมินเฒ่าเมื่อย เด็กบ้า"
เฒ่าเด็ก ร่วมขี่เรื่อย "ดูนั่น ลาหนัก"
ไม่ขี่ ยอมเดินล้่า "โง่แท้ คนเรา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น